ภัทรา นิคมานนท์ (2542:37) กล่าวว่า เป็นการคาดคะเนคำตอบของปัญหาการวิจัยโดยอาศัยข้อมูลจากการศึกษาค้นคว้าจากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง
เป็นแนวในการตั้งสมมติฐาน สมมติฐานที่ตั้งขึ้นไม่จำเป็นต้องถูกเสมอไป
อาจเป็นสมมติฐานที่ถูกหรือผิดก็ได้ จริงหรือไม่จริงก็ได้
ซึ่งจะทราบคำตอบได้ต่อเมื่อได้ทำการทดสอบแล้ว
ลักษณะของสมมติฐานที่ดี
1.สอดคล้องกับความมุ่งหมายการวิจัย
สามารถอธิบายหรือตอบคำถามของความมุ่งหมายของการวิจัยได้ครบถ้วน
2.สอดคล้องกับทฤษฎีหรือผลงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง
ที่มีผู้อื่นทำมาแล้ว
3.เป็นสมมติฐานที่สมเหตุสมผลตามทฤษฎีและสภาพที่เป็นจริง
4.สมมติฐานหนึ่งข้อควรใช้ทดสอบหนึ่งข้อเท่านั้น
5.เป็นสมมติฐานที่สามารถทดสอบได้ด้วยข้อมูล
นั่นคือเป็นสมมติฐานที่มีทางเป็นไปได้ ไม่มีขอบเขตกว้างหรือแคบเกินไป
6.ระบุความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรที่ศึกษาอย่างชัดเจน
ทำให้สามารถตัดสินได้ว่าตัวแปรใดเป็นตัวแปรอิสระ ตัวแปรใดเป็นตัวแปรตาม
7.ใช้ภาษาง่ายต่อการเข้าใจในแง่เหตุผลและภาษา
การใช้คำที่ยุ่งยาก ซับซ้อน อาจทำให้ผู้อ่านเกิดความเข้าใจผิดได้
นพเก้า ณ พัทลุง (2548:17) กล่าวว่า คือ การคาดคะเนผลการวิจัยอย่างมีหลักการว่า
ผลการวิจัยน่าจะเป็นอย่างไร อันจะนำไปสู่การพิสูจน์ต่อไป
ซึ่งสมมติฐานสามารถแบ่งเป็น 2 ประเภท คือ
1.สมมติฐานเชิงบรรยาย
เป็นการเขียนการคาดคะเนผลการวิจัยเป็นข้อความ และสมมติฐานที่ใช้เขียนในรายงานการวิจัย
2.สมมติฐานทางสถิติ
เป็นการเขียนการคาดคะเนผลการวิจัยอย่างมีแนวทางชัดเจนตามหลักสถิติ
เพื่อเป็นเกณฑ์ในการทดสอบทางสถิติ
พิสณุ
ฟองศรี (2549:22) กล่าวว่า
สมมติฐานการวิจัยควรตั้งเป็นข้อๆ โดยตั้งมีที่มาอย่างสมเหตุสมผลจากงานวิจัย
ทฤษฎี หลักการ การใช้เหตุผล ฯลฯ โดยสอดคล้องกับปัญหาการวิจัย
และวัตถุประสงค์ต้องทดสอบได้ และควรตั้งแบบมีทิศทาง
พึงระลึกเสมอว่าเมื่อเมื่อมีคำถามว่าทำไมตั้งสมมติฐานเช่นนี้
ต้องมีเหตุผลอธิบายได้
สรุปได้ว่า สมมติฐานการวิจัย คือ การคาดคะเนผลการวิจัยอย่างมีหลักการว่า ผลการวิจัยน่าจะเป็นอย่างไรโดยอาศัยข้อมูลจากการศึกษาค้นคว้าจากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง
เป็นแนวในการตั้งสมมติฐาน สมมติฐานที่ตั้งขึ้นไม่จำเป็นต้องถูกเสมอไป
ที่มา
ภัทรา
นิคมานนท์.(2542).ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการวิจัย.พิมพ์ครั้งที่
2.กรุงเทพฯ:อักษราพิพัฒน์
นพเก้า ณ พัทลุง.(2548).การวิจัยในชั้นเรียน
หลักการและแนวคิดสู่ปฏิบัติ.พิมพ์ครั้งที่ 1:
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ.
พิสณุ ฟองศรี.(2549).วิจัยชั้นเรียน
หลักการและเทคนิคปฏิบัติ.พิมพ์ครั้งที่ 1.กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด พิมพ์งาม.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น